Umut Seferi Şiiri - Sinan Duran

Ben senin derin yaralarıma dokunan kırgın ruhuna vurulmuştum.
Acıyı uçlarında sürükleyen saçlarına,
Sessiz ve sükut duruşuna,
Gökyüzünü ve okyanusları işgal eden derin kahverengi gözlerine,
En çok da zamana, hayata göğüs germiş kocaman yüreğine vurulmuştum.
Senin ruhunun elleri aşırmıştı bana,
geçit vermez yalçın kayalıkları,
kıvrılıp giden dikenli yolları,
engin denizleri...
Gökyüzünde güneş gibi parlayan yüreğinin gözleri ışıtmıştı karanlığımı...
Yoruldu umudum, yoruldu inancım...
Haydi, tut ruhumun ellerinden,
Bak yüreğimin gözlerine...
Haydi, yetişelim son umut seferine...
Tekrar gün yüzüne çıkaralım,
Sır yerlerde nefes alıp veren sevdayı...