Umut Şarkısı Şiiri - Üstün İzat

Nihavent bir şarkı çalıyor eski plakta.
Kalbim çok daha hızlı dönüyor.
Senden uzaklaştıkça deniz tutuyor beni
şarapsız meyhanelerde sarhoş oluyorum...

Ellerim yukarılara kalkmıyor
İnmiyor Tanrı aşağılara.
Seni sorduğum sokakların adı değişmiş
Nostradamus bile ses vermiyor.

Kumrular öpüşmez olmuş.
Yağmur sevişmiyor rüzgarla.
Acıtmıyor dikenleri sevgi güllerimin.
Hiçbir çiçek artık
aşkı tarif etmiyor...

Tutuyorum elinden sevimli bir çocuğun.
Gülüşlerinde çiçek açan umut dolu çocuğun.
Kıraçta gül dermeyi
ondan öğreniyorum...

Şarkılar çalıyor sensiz sokaklarda.
Makam artık önemsiz.
Alkol duvarını aşmışım belli.
Yıkılsam bile
taş yürekli Beyoğlu'nun
orta göbeğinde
sarhoş olamıyorum...