Umut olsun diye Şiiri - Haluk Özdeniz

Bir gün gideceğini söylemiştin buralardan ve gidiyorsun.
İnanmadım, inanamadım benden uzaklarda olacağına.
Gitme kal, bırakma beni sensiz demek istedim,
Diyemedim gözlerim haykırsada kal diye,
Fırtınalar kopsada yüreğimde sonu olmayacak.
Senin için,
Benim yazgımmış derim katlanırım.
Kaderimmiş, seni sensiz yaşamak derim yaşarım.
Fakat asla söküp atamam bir tanem yapamam, çünkü.
Mahkumu olmuşum ben seni sevmenin yüreğimde,
Kapanana dek gözlerim sonsuzluğa.
Sen,
Unut, gecelerin sevgi yağmurlarını.
O salaş balıkçı lokantasını, bizim diye sahiplendiğimiz,
Masamızı, akordeonuyla şarkımızı çalan o adamı,
Çiçekçi kızı sepetindeki tüm çiçekleri bize veren.
Unut, ilk kez seni ne çok sevdiğimi söylediğim o an,
Gözlerinden düşen inci tanelerini.
Verdiğim kırmızı gülü, yüreğimin parçası olan.
Ben diye yanından hiç ayırmadığın deniz kabuğunu.
Yosun gözlüm diye başladığın sevgi dolu sözcüklerini.
Unut, bırak bize ait olan herşeyi ve öyle git.
Gitme demeyeceğim söz veriyorum,
Sadece veda etmeden git ne olursun,
Umut olsun diye.

Eylül 1991