Her gün doğan ve her saat ölen biri var
Güneşli bir gün flaş patlar yüzüne,
Geçerken ikinci milenyumu dördün karesi,
Kulak verin çağlar aşan sözüne,
Eğitim verip gönül almak onun hikayesi.
Bahçeli okulun bahçe kapısı
Sarı, mavi, beyaz, turuncu yapısı,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta