Yaşamak için hiçbir sebebim yok. Çok kez intiharı denedim. Sevdiğim kadın beni terk etti. Başka birini sevemedim. İnsanlardan uzaklaştım. Bir gün kafamı kaldırıp etrafıma baktığımda kimsenin kalmadığını gördüm. Arkadaşlarım. Dostlarım. Ailem. Kimsem kalmadığını gördüm. Çatılardan atlamaya çalıştım. Kafama çok silah dayadım. Hatta bir kere sıktım ama mucizevi şekilde şarjörü dolu olan tabanca patlamadı. O gün kendime yemin ettim. Dedim ki değişeceksin. Kendine çeki düzen vereceksin. Senin gibi olan çok insan var. Onlara yardım edeceksin. Onlara umut olacaksın. Sana kimse elini uzatmadı. Sen onların elini tutacaksın. Ve işte bugüne kadar geldim. Binlerce insana umut oldum. Yüzlerce insanı intiharın eşiğinden kurtardım. Her şeyi her acıyı tecrübe ettim. Konuştuğum insanı kalbimden dinledim. Yaşadığı her acıyı sanki ben yaşamışım gibi empati yaptım. Çoğu acıyı biliyor hale geldim. Hala umut olmaya devam ediyorum. Son nefesime kadar vazgeçmeyeceğim. Asla pes etmeyin dostlarım. Kimseniz olmasa bile asla pes etmeyin. Artık yalnız değilsiniz. Ben geldim. Ben varım. Ne zaman isterseniz yazın. Konuşalım dertleşelim. Her şeyin bir çözümü her şeyin bir yolu var. Ben konuşmanin iyi gelmediğine inanırdım. Ama artık inandığım şey içine atmak bir hata imiş. Konuşun dostlarim. Benle konuşun. Allah ile konuşun. Kediyle köpekle konuşun. Yeter ki içinize atmayın. Artık yalnız değilsiniz. Tako yanınızda. Tako size umut olmaya geldi. Tako sizinle olmaya geldi. Sizleri seviyorum. Ne zaman isterseniz yazabilirsiniz🖤🌹
@bir_garip_tako_ben
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta