Umut.. Ölene Kadar Şiiri - Perihan Güneş

İçimde kalan ölü duyguların mezar taşları
Rüyamda; bir çocuk eğilmiş tek tek öpüyordu:
Dokundu soğuk taşlara, sıcak elleriyle
Elleri aşınmış,yıpranmış, nasırlı ve çatık kaşları

Nafile! Ölen ölmüş, belki bir an bir kıpırtı
Tık yok... Yeni duygular,yeni bedenler...
Zevkin sarhoşluğunda erimiş yalancı sözler
Hissedilen kanayan bir kuş kanadında çırpıntı...

Ve yinede mavi gökyüzü, pembe bulutlar
Umut umut yine umut nereye kadar? ?
Yada kime kadar, beklemek belkide...
Dilim varmıyor (ÖLENE KADAR! !)