Umut mevsimi yok artık bu bedende
Sonsuz bir kış başladı o hüzün gecesinde
Rüzgarlar hep hüznü getirdiler
Hep gözyaşı getirdi o kara bulutlar
Islandım kendi göz yaşlarımla
Anladım baş başa kalınca kendimle
Meğer yalnızlıkmış;
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta