Umut Kurşunları ( Kalbimin Nehirleri )

Umut ayakta tutar insanı,

Hayat kurşunları yamacında.

Ağır yaralı kalmış ruhlar,

Sessiz yatar morg kapısında.

Hangi kurşun işler, deler ruhu

Bu kadar donuk ve pervasızca ?

Kanı bitmeden düşer beden ,

Tek sıkım dost kurşunuyla,

Umut bazen yaşamaktır göğsünde

kapanmaz bir yarayla .

Bazen de güneştir hissedene

bir sonbahar ayazında .

Bir oyundur dünya dikenli rampa başında ,

Duran düşecektir, umutta merhem olmaz bu sessiz çığlığa ...

Beden menzile girdi mi kaçış yok

artık saklı kapılar ardında.....A.A

Kalbimin Nehirleri kitabı sayfa : 31