Deniz kıyısında
Park ettim evimi güneşe karşı
Tentemi açtım, dışarı masayı attım
Televizyonu açtım, kahvemi yaptım
Şapkamı taktım, oltamı denize attım
Umudum balıktı
Yüreğimdeki tüm umutlarımı
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Umudun kırıntıları bklentilerle gelen umutsuzluklar.Umudu eksik etmeyelim umut kırıntı olsa da var olsun dğnyamızda.Tebrikler şair..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta