Umut Kırıntıları Şiiri - Metin Gül

Eskisi gibi gülmekte gelmiyor artık içimden,
Sanki neşem soğuk Karlı bir mevsime nikâh kıymış durumda..
Bir tuhafım işte..ölüm tozu serpilmiş gibi,
Dört nala koşan coşkularım yok artık...
Sorular! Ardı arkası kesilmeyen sorular soruyorum kendime,
Ince uzun güneşli yollar çiziyorum kağıda,
Aydınlık olsun diyorum kendi kendime aydınlık! ! !
Çizdiğim yollara, pusu kurmuş karanlığa inat...
Bir ulak gönderiyorum mevsimsiz diyarlara,
Bir kuş kanadında asılı artık umut,
Uçsa çırpınsa düşecek tüm umutlar, yıkılacak bütün dünya, mahşere hazırlık provasında.
Avucumda sessiz çığlıklar.....
Avucumda umuttan kırıntılar.
Ne ulak'tan haber var ne de umut kuşundan
Avucumda sıkılmış suyu çıkmış umutlar......