Umut kervanı Şiiri - Mustafa İleri

Umut kervanını beklemek,çileye dönüştü
Boşa çıkarsa umutlar diye
Yığın,yığın acıların ilacı
Beklenen umut kervanındaydı

Uzaktı yolu,yavaşlamış adımları
Sabırsızlanıyordum beklerken bende
Yenemezdim bazen heyecanımı
Haykırışlarla çağırırdım umut kervanını

Çöl misali ortalık susuzluktan kavrulur
Kervanı bekleyenler yanar tutuşur
Bakışlar ufuk noktasında buluşur
Görünmez hala,görünmez oldu umut kervanı

Gündüzler,geceler zaman değişir
Mevsimler şekillenir havalar değişir
Gönülde fırtınalar kopar dinmek bilmez
Ha geleydin artık umut kervanı

Çökmek üzereyim omuzlarımda ki hayat yükünden
Kırılmak üzere olan bütün umutlarım
Bu yaşıma kadar beklediğim hala az mı geldi
Nerde isen çık gel artık umut kervanı

Bir gün gelirsin ama beni bulamaya bilirsin
Sorarsın beni tanıyan eşe,dostlara
Onlar söyler sana yerimi ama
Yazılanları okuyacağını ben bilemem ki
Bana neler getirdiğini söyleyemezsin ki

07.05.2004 Yıldıztepe