seviyorum sebebi yokken
susmuş insanları izlerken
o arada buluyorum kendimi
küçük oyuncaklar..
biriktirmeyi severken
insanlar hayattan kaçarken
uzaksın ya hani korkutan değil mesafeler
tuzaksın ya gönlüme korkutan gerçekler
sen bana gel ben seni iyi yaparım pamuklara sararım
çorbalar yaparım öper sever okşar nazlar iyi bakarım
dudaklarım kurumuş sensizlikten
sen göğsüme vurulan zincir gibi
benim çocuk gönlümde bi bahçem var
içine dikemedim ateş kokulu zambaklar
yaprakları kızıl kızıl güneş gibi parlar
bahçemde kızıl yapraklı zambaklar
bahçemde çok susuz yazlar geçti
sende tek bi güzellik var
o da sensin
onu da sen yapmadın
anan baban güzel yapmış
yada mevlam öyle yaratmış
kim verecek istediğim zaman
kim çıkaracak seni aklımdan
unutup çıkarmak hayatımdan
var mı daha zor bundan?
unutmayı bekler unutulmak istenenler
ismini unutmak istiyorum
ne yapmalıyım bilmiyorum
unutmak için ismini
yokluğuna hapsettim bedenimi
otu çek köküne bak
ceddinin başı dik alnı ak
sahip çıkmalı bir millet tarihine
veliyy ismi miras kalmış nesline
saklambaç oynuyorum kendi kendime
saklanıyorum kendimden
kendimi arıyorum senin izinden
saklambaç oynuyorum kendi kendime
saklan kapadım gözlerimi
kapat ki çam kokulu orman yeşili gözlerini
görmesin gözlerim
ne olur gitme tut ellerimi bırakma nefessiz beni
kış gibi özlerim
bak el sallıyorum arkandan sen giderken
bulursun kendini belki beni delice özlerken
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!