Yoruldum ben adını sayıklamaktan
Gönlüme neşe getirdin, öylece baktın uzaklardan
Sessiz, sakin ve duru
Kuşlar öpsün senin yanaklarından
Çiçekler koklasın parmaklarını
Sen ki benim Hira Dağım
Daraldığımda vardığım
Yanımda olmasan da hayaline sığındığım
Resimlerine bakıp doyamadığımsın
Çiçeklere bakıp benzettiğimsin
Bahçelerde mucizeler,
Aynı toprakta farklı çiçekler
Ve aynı toprakta cesetler
Aynı topraktan biz,
Ve aynı toprağa gideceğiz
Geceleri gökyüzünde yıldızlar parlar,
Kapatırım gözlerimi, düşlerimde sen...
Bak güneş doğdu, ışık verdi dünyaya,
Güneş gerekmiyor bana, sen varsın ya yanımda.
Güneşi görmek istediğimde,
Gökyüzüne değil, Gök Yüzüne bakarım senin
Aynaya bak sen
İki güneş var sende, kahve renginde, benim dengimde
Bir tebessümün yeter kuruyan çiçekleri yeşertmeye
Dünyanın en güzel gülüşünü sana vermişler sanki
Sensizliği koydum karşıma,
Baktın öylece gözümün yaşına,
Öleyim dağına taşına,
Senin geçtiğin yolların.
Bulutlar ağlıyor üstümüze
Dökülecek şimdi karları
Zambak kokusu, gül kokusu
Geceleri semaya uçan kuşlar
Masum sonbahar, yağmur duygusu
Sensiz soğuk, geçmeyen kışlar
Elimde buket, yakamda karanfil
Zaman mı seni bana kazandıracak,
Yoksa başka bir şey mi? Bilmem
Sana kavuşayım da ben
İnan ötesini düşünmem
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!