Yaşam bir maraton olup
Etap etap yaşanır olaylar
Acı, sevinç ve diğerleri
Yaşandıkça olgunlaştırır insanı
Zaman geçer, yıllar geçer
Geriye dönüp baktığımızda
Sevinç ve başarılar yok olur
Kalır sadece acı hatıralar
Umutlar tükenir yavaş yavaş
Maratonun finali yaklaşsa da
Umudun tükenmediği tek yer
Ya hastane kapısı, ya da hapishane kapısı
Kayıt Tarihi : 6.11.2009 10:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!