Gecenin karanlığı hüzünleri çöktü üstüme
Rüzgarın hışıltısı üşütüyor her gün içimi
Hep çocuksu davranışları burkuyor belimi
Soluyorum karanlık gecenin kuzgun havasını
Ümitlerimin düşlerim düğümleniyor boğazıma
Kalbimde şimşekler çakıyor ard arda baksana
Ne olur artık sende beni biraz olsun anlasan da
Bana teselli versen de bana inatlaşmasan da
Her gün bir acı dolaşıyor içimde korlaşan
Bir sinsilik dolaşır üstümde bana hırlaşan
Böyle giderse bu can benden ayrılacak
Bu gidişatın hali belki de ölümle olacak
Kaderime yenik düştüm çekerim çilesini
Kalbimde yaşatırım her gün umut kapısını
Boynuma takmışım yoksulluk tasmasını
Gün bir gün bize doğacak diye onu beklerim
06.02.2009
Yakup BAŞAR
Kayıt Tarihi : 6.2.2009 11:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!