Umut Kapısı Şiiri - Dinçer Demirel

Sana şiirler yazdım sevgimi anlatmak için
Anladımki değerim yokmuş gönülhanende
Zar attım sevgimin üzerine çift gelir diye
Kaderimde bahtsızmış ki tek geldi yine

İstemedim senden öyle süslü sevgi lafları
Yavan olsaydı söylediğin tek söz razıydım
Bir defacık seviyorum desen yeterdi bana
Yüreğimdeki sevgiyide çok gördün galiba

Anladım ki yalnızlık kaderimmiş
Hüzünle hasretide katmışsın yanına
Kapatmışsın yıllarca açık gönül kapısını
Umudun alıpta dışarı atmışsın

Kalbimin ateşe düştüğü sevda yolunda
Çok görmüşsün gözlerindeki cenneti bile
Delice sevdiğim biriyken garip gönlümde
Kavuşmak duamken, ayrılık bedduanmış dilinde

İsyan nedir bilmezken isyankâr oldum
Sabrın son taşını koyarken sabır duvarım yıktın
Sitemlerim bir iken, bin ah ile yoğurdun
Güller açan gönlümü viraneye döndürdün

Neşter attın hicrana dönen yürek yarama
Gönlümden figanlar yükseldi, duymazdan geldin
Gözyaşlarımın boşa aktığı sevda yolunda
Sana kavuşmak hayaldende öteymiş

Laf olsun diyerek yazmadım sevgi şiirlerimi
Anlatmaktı sevdiğimi, sende kalan yüreğimi
Vazgeçtiğim yerde umutlar verdiğin gönlüme
Kapattın bugünde gönlünün umut kapısını

Mahzun mahzun senden uzaklara gittim
Vazgeçtin sanarken gönlümden tuttun
Gönlüme koyduğun bir tas sevgi aşının
Sırtıma sapladığın sevgi hançeri oldun

Söyleseydin bunlara lüzum kalmazdı
Kurşunu sıkardım yüreğime acımazdı
Gözlerinde gördüğüm cennet değilmiş
Kalbimi yakan cehennem ateşiymiş