Umut Kalmadı Şiiri - Midayet Kara

Ciğerim yanıyor, eski günleri andıkça
Dönüşü olamaz bunun, menzile vardıkça
Çaresizce hep aynı yerde, dönüp durdukça
Yaşam neyime benim, umut kalmadı artık

Aradım bulamadım seni, aşkım nerdesin
Yoksa sen buluştuğumuz, o eski yerdesin
Yalan söylemeyin bana, yar kendisi desin
Yaşam neyime benim, umut kalmadı artık

Sevdiğimi görmeyeli, nice yıllar oldu
Okudukça yazdıklarını, gözlerim doldu
Gönül bahçesine dikilen, güllerim soldu
Yaşam neyime benim, umut kalmadı artık

Yaşadığım her bir anımda, yine sen varsın
Gönlüm istiyor ki, sevdiğim kapıdan girsin
Seviyorum demese, selam verip de gitsin
Yaşam neyime benim, umut kalmadı artık
(1143) Mayıs 2018