Umut işte... Şiiri - Mehmet Tunçer

yalnızım bu şehirde
Bir yarasa çarpsa kapıma
Senmişsin der açarım
Gülme ne olur
Bekleyişin çaresizliği
Umut işte…
Yaz işte…Sıcak! ..
Hangi ay,ayın kaçı.?
Dudaklarımda yakmadığım sigaram
Yanımda gazeteye sarılı köpek öldüren şarabım
Sahil hınca hınç
İnsanlar sere sere serpe…
Delice bir dalga..
Kum tanelerini, kuru yaprakları bırakıp
Çekilirken köpük köpük
Bekliyorum geri dönüşünü
Senide alıp getirirmi diye
Umut işte…
Oh de! ..
Beter ol de! ..
Bir zaman sonra
Sende yaşayacaksın elbet
Umutsuzluğu, çaresizliği
Ne dileğim nede bedduam bu
Yaşamda var hepsi
Yani yaşadıkça görecek ve tadacaksın
İşte o zaman
Tamda o zaman…
Beni anlayacaksın...