..Bir akşam,puslu bir hava da
Alıp başımı çıksam dışarı
Sahil de sakin, salaş bir meyhane de
Kıyı kenar bir masaya kurulsam
Ve. masayı ufak dan donattırsam
Döksem ruhumdaki hüzünlerimi masaya.
.
Saklasam gözlerimin nemini
''Ben seni çok sevdim adam.'' derken
Düşünüyorum da nasıl da yalanmış sözlerin
Sevgimi ayaklarının altın da ezerek gidişini
Harlanmış bir bıçak gibi taşıyorum yüreğimde.
Her yanım hüzün, her günüm hasret şimdi.
.
Bir de,
Can dostum Yılmaz Verit olsa şimdi yanım da.
Ağırlasam onu masam da.
Ben anlatsam o dinlese
Onun da gözleri dolsa
O da benimle hüzünlere bulanıp ağlasa
Şerefsizlerin şerefine içsek son dubleleri.
.
Sonra yola çıksak birlikte
Denizin kıyıya vuran dalgaların dinlesek
Hüzünlerimize bulanıp derin bir of çeksek
Sermest olmuş duygularla bir türkü olsa dilimiz de
''Kınıfır bedrenk olur.''
.
Sonra ufak adımlarla yürüsek
Ve, eve bıraksa beni.
Vedalaşırken.
Dost yüreğin de bir iz kalsa
Hüzünlerine hüzünlerimi katsa.
.
Umudum çok değil
Ama
Olsun UMUT işte.
.
Ahmet Nevzat Uçar.
12/Aralık/2019. saat: 10 52.
-
Kayıt Tarihi : 12.12.2019 17:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!