Olabildiğimce pembe gözlüklerle bakıyorum
dilsiz bir kekeme olmayı yeğliyorum
şaşkınlıkla
bazı yaz günleri gelip geçene
su satan bir çocuk
olamamanın küskünlüğüyle
su içen oluyorum
bir kuş gagasıyla
ortak bir su birikintisinden
dupduru bir göğün altındayım
eve ekmek götüren bir baba
evde bekleyen
sıcak çorbasının buğusu yüzünde
bir annenin cömertliğiyle
konuk oluyorum kendi soframa
artık Allah ne verdiyse
bunlar yaşanmış mıydı sorusunu
bulanık zihnimden atarak
helâl aş munis bir eş oluyorum
çocuklarımızın sofralarına
ne ki
panjurlar kapalı içimde
bahçeler tarumar biçimde
yine de her şeye inat güneş ışıl ışıl
geçti sayılır
bu yıl da
baharların gelmesini
Leylakların açmasını bekliyeceğim sabırla
umut işte
31/Ağustos/2012/Cuma/Bodrum
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 31.8.2012 12:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tabii ki umut edeceksniz daha pek çok mevsimlerin leylaklarının açmasını ve doyasıya koklayacaksınız onları...
Güzel ve duygu dolu şiirinizi ve onun kaynaklandığı yüreğinizi gönülden Kutluyorum,
sevgimle, saygımla efendim,
Ünal Beşkese
Ahenkle akışan mısraların derinlerinde insan olmanın, güzel bir insan olmanın nasıl bir şey olduğunu anlayabiliyoruz. Yaşam sevdiklerimizle ve tüm sadeliği ile güzeldir, umutlarımız tükenmesin yeter.
Duyguyla doyurulmuş harika bir şiir okumanın tadını aldım, işte şiir budur diyerek. Teşekkür ve saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (2)