Umut Işığı Şiiri - Timur İlikan

Yalnızlığımın en ücra köşesinde
Yürüyorum yavaş adımlarla
Gölgem bana eşlik ediyor
Ölüm sessizliğindeki kaldırımlarda
Bir umut ışığı beliriyor
Belli belirsiz ufuklarda
Bir martının kanadındayım
Uçuyorum uzak diyârlara
Sessiz, sâkin ve derinden
Adım atıyorum bulutlara
Sevdâlarıma yataklık ediyor
Göz kamaştırıcı beyaz tarla
Kar olup yağıyorum
Dağların yamaçlarına
Eriyip akarsu oluyorum
Çoşup giden çağlayanlara
Dökülüyorum köpüre köpüre
Yosun tutmuş taşlara
Üzerlerinden tüy gibi kayıp
Ulaşıyorum ırmaklara
Yalnızlığımı geride bırakıp
Karışıyorum sonsuz deryâlara

(13 Ekim 2005/ İstanbul)