Umut Işığı Şiiri - Yorumlar

UMUT IŞIĞI

Okulda fotokopi makineleri bir matbaa gibi kesintisiz çalışıyor, bütün öğretmenler birbirleri ile yarışırcasına test soruları çoğaltıyor; sınıflarda test üstüne test çözülüyordu. Öğretmen odasında tek konuşulan SBS... Öğrencilerin aldığı SBS puanları… Karşılaştırmalar, ‘’en yüksek not benim sınıftan, en fazla kazanan benim sınıftan’’ diye övünmeler…
Otuzar kişilik sınıflarda günlük altı ders saati konuşulan, odaklanılan konu SBS. Öğrenciler, sekiz yıl at gözlüğü takmışçasına SBS dışında birşey göremiyor, SBS dışında hayat düşünemiyor, duygularının bile farkına varmıyordu. sekiz yılın sonunda, sınıflarda birer ikişer, bilemedin en yoğun bir sınıftan 5 kişi SBS puanı ile istediği bir okula yerleşiyordu. Diğer öğrenciler düş kırıklığı ile daha hayata adım atmadan yenilgiyi tadıyor. Hayata karşı direnme, mücadele duygusu ‘’çimlenmeden ‘’sökülüp atılıyor çocukların ruhundan.
Türkçe öğretmeni Leyla, bu yarışın dışında kalanlardandı. Leyla Öğretmen, öğretmen odasında çok konuşmayan kendi düşüncesi ile yoğunlaşan biri idi. Diğer öğretmenlerin gözünde içine kapanık, sorunları olan, gülmesini, eğlenmesini bilmeyen, sohbetlere katılmayan biriydi. Kısacası diğerlerine benzemeyen biri…
Leyla, kendisini sohbete davet etmek isteyen sorulara ilgisini çektiği ölçüde katılırdı, ilgi alanına girmeyen konuşmalara karşısındakini kırmadan gülüp geçerdi. Biliyordu anlattıkları farklı olacaktı diğerlerinden, anlaşılmayacaktı…
Leyla Öğretmen, toplumsal huzurun, toplumsal kalkınmanın, toplumsal barışın ancak ve ancak toplumun kültür seviyesinin artması ile sağlanacağı inancındaydı. Gerçi bu görüşe bütün öğretmenler, toplumun bütün kesimleri katılıyordu. Aksi iddia edilmiyordu. Kültürünün nasıl kazandırılacağı konusuna gelince çoğunluk oralı olmuyordu. Kültür, kökü yüzyıllara dayanan, değişimi yüzyıllara varan bir değerler toplamı. Kısa vade hesaplar peşinde koşanların göremeyeceği, anlayamayacağı bir oluşum.