bir umut ikliminde bir gece vakti
karanlıga gömüldügünde bu şehir
kimselerin haberi olmadan düşüp yollara
yagmurlarla gelmek isterdim sana sevgili
tüm umutsuzlugumdan yalnızlıgımdan arınıp
yalanları korkuları acıları atıp bir tarafa
yanımda yalnızca mülteci yüregim
ellerimde dupduru bir yarınla gelmek isterdim sana
sen gülleri kıskandıran endamınla boy verirken
bir başınayken asmalarla örtülü pencerende
henüz bitmemişken yalnızlıgın türküsü dudaklarında
habersizce gelip koşar adımlarla dolmalıydım gözlerine
bir umut ikliminde bir aşk vaktinde sevgili..
Adem MüjdeciKayıt Tarihi : 17.7.2011 15:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!