Nefes almaların düşlerine umutları bağlamaktı asıl amaç ama pek de o kadar kolay olmayacaktı…
Dünlerde yaşamdan korkmamıştık, yaşam savaşından da, hele nefes almalardan korkmamıştık, nefeslerle koşmaktan da, araya yılları dahil ettik…
Yaşamdan korkmadan, yaşam savaşı ver me azmiyle…
Çoğu zamanlar daraldı nefeslerimiz, çoğu zaman da boğazımıza takıldı kendi nefesim boğulurcasına…
Düşlerimiz zaman hızında sıralandı gözlerimizin önünden korkmadan tıkanmamak için nefeslerimizi koyulaştırdık…
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta