Umut Hikmet’te Emanet Şiiri - Remzi Çakın

Uzun bir maraton koşusunda kalmıştı,
Dışı alemi, içi beni yakan
Duruşum!

Boyun eğmemiştik Ortadoğu’nun dört atlısına
Ehlileşmemiştik Evrenler mektebinde
Teslim olmamıştık korkunun eceline
Elimizin tersi ile itmiştik, özgürlüğümüzü gasp edecek ekmeği
Açlıktı özgürleşmenin bedeli
Ve açtık
Çıplak krallar gibi….

Savruldu dalına kırılan şair yüreğim.
Yeni bir şiir’e koşar gibi, düştü
Dargın ve yorgun
Şir Ali Nevai Yurdu Taşkent’e.

Uğruna baş koyduğum sevda ağlamaklı
Büyük aşklara gem vurmuş yüreğim ürkek
Hayallerim doludizgin
Umutlarım ise Hikmet’te emanet.

Daldım bir kartal gibi bulutlara
Gözlerim uzakta
Yüreğim ortada,
Elerim İstanbul’da kaldı.

Remzi çakın
20.10.2010
Taşkent Şir Ali Nevai Kültür Parkı