Eski sevda masallarını dinleyerek,
Ve keşkelerine sarılarak yaşarken,
Anlarsın doğrunun bu şıklardan hiçbiri olduğunu.
Ömründen bir yaprak daha eksilirken,
Yaşamak için iyi bir neden ararsın.
Sonra bir ses gelir dokunur,
Kendi bedeninde unuttuğun kalbine.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bilirsin orada olduğunu ve beklediğini.
Yakasında; umut kırmızısı bir karanfille...
umutların tükenmemesi dileğiyle yüreğiniz dert görmesin saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta