Umut Hep Vardır Şiiri - Nilgün Yıldırım

Eski sevda masallarını dinleyerek,
Ve keşkelerine sarılarak yaşarken,
Anlarsın doğrunun bu şıklardan hiçbiri olduğunu.
Ömründen bir yaprak daha eksilirken,
Yaşamak için iyi bir neden ararsın.
Sonra bir ses gelir dokunur,
Kendi bedeninde unuttuğun kalbine.
Saklı coşkuların çıkar saklandıkları köşelerden.
İsimsiz bir umut doğar kafdağının ardından.
Mazinin tozlarını silkeleyip ruhundan,
Yeniden düşersin sevdanın yollarına.
Hiçbir yol getirmese de onu sana;
Bilirsin orada olduğunu ve beklediğini.
Yakasında; umut kırmızısı bir karanfille...

27,05,2008