Kaç şanslı kişi vardır sence,
Gazisinin yüzüne şiirini okuyan,
Harp yıllarındaki tüm yıkıntıların,
Hesabını gözlerinden soran?
Yıllar sonra yanımdasın işte,
Zamanın acısında gözlerin,
Yoksa devran dönmez mi bakışlarda,
Telafisi mümkün mü kayıpların?
Galiba hâlâ aynı senaryolardasın,
O zaman da başka sahnelerde,
Başka suflörde jest ve mimiklerin,
Bense arka sıralardaki umut hamalın.
Diyeceksin yine; en dişli avukat olarak;
Bir tiyatro önemli midir oyun için,
İki oyuncusu olsa bir kulisin,
Bir sevda için replikler bile yeter.
Bilirsin ya, güneş batarken kızıl bakar,
Ne zaman ki bittiğini düşünsem sevdamın,
Bazı kıpırtılar yüreğimi sarıp sarmalar,
Saati yoktur ki gönlümün,
Ne zamanın öldüğü günü anlar,
Ne de yârsiz bir dünyayı..
Yani, o soruyu sorsam,
Cevabına nasıl dayanır yürek?
11.06.2008
Orhan TiryakioğluKayıt Tarihi : 12.6.2008 14:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yılların hesabını sorma şansını elde eden bir aşığın, sevdasını ve yârini sorgulamasını konu alan bir kurgu.. Yaşamdaki çelişkilerin bir tiyatro sahnesindeki etkinliği andırması gibi, oyun betimlemesine yer verilmiştir. Saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (1)