Hangimiz kaybolmadık dalınca uzaklara,
Her zaman amin dedik, olmayacak duaya,
Yalnızlık dost olurdu, bize çoğu zamanlar,
Anlardı halimizi, anca soğuk duvarlar,
Uzaktan baktığı an; ömrünü verdiğin yar.......
Hangimiz yönelmedik ufacık bir ışığa,
Meylettik her birimiz belirsiz bir umuda,
Yelken açmış giderken, sonsuz mavi ufuğa,
Anlayınca gerçeği düşmedik mi boşluğa,
Buharlaşırken düşler, kapıldık bir girdaba......
Yine de insan; hayal ettikçe yaşar dünyada,
Hele bir de sevilirse; sımsıkı sarılır hayata........
Kayıt Tarihi : 24.2.2005 10:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!