Umut Gibi Sonsuz Şiiri - Umut Ülbegi

Kış
son kuşlar da üşüyor
soğuklarda

Soğuk
içime işliyor
iliklerime

Yangın
o eski evin deminde
soğuğa kırgın
yağmur peşinde

Su
tuzunu alıyor
ruhumun

Gece
çoktan okunmuş
gazeteye tutunuyor
kağıt avcıları
Ay batarken düşüyor
kağıttan uçakları

Uyku
ecelini örtüyor
umudun

Tutku
Tanrı gibi
bıyık altından gülümsüyor
iki gölgenin üstünde

Aşk
seni anlatan bir kitap gibi
senle başlayıp
senle bitiyor

İnsanlar
en soğuk kışı görmeden
tutuşan yürekleri küle dönmeden
geceleri uykularından ölmeden
Anlamalı
Seni erkek gibi tutkun
Kadın gibi aşık
Umut gibi sonsuz
sevdiğimi