Umut Gemilerimiz Şiiri - Eyüp Sami Şen

Hey arkadaş! ellerin çenende neler kuruyorsun düşünde?
Senindemi gemilerin battı o büyük engin denizde?
Yoksa, yoksa seninkilerdemi umut yüklüydü benimkiler gibi...
Batan gemi olsun, gül geç... Ya umutları neylemeli bilmemki!
Üzgünsün, kimse yardım etmez anlamaz deme düşünce,
Ben anlarım halinde, benim gemilerimde büyüktü seninkiler gibi.
Ha battı batacak deme umut gemilerim, uzat ellerini,
Varsa derdin anlat, anlarım... Bende dertliyim sen gibi...

Sanmaki dertlerin en büyüğü sende, elem acı ızdırap sende,
Hoş görülmeye gerek kalbin, sevmek gerek dosttan öte ben gibi.
Gün bizim günümüz, eleme mani olmalı liğme düşmüş gönlümüz.
Gülerken acıları uzak sanma, acıların en büyüğü özlem bende...

Bir sonbahar günüydü, sarı yapraklarda yeşili aramıştım,
Elimdeki solmuş yaprakları birer pembe gül sanmıştım,
O günlerde çoğaldı umut gemilerim alem denen bu denizde,
Her günde umutsuzluk doldu umut gemilerim, şimdiyse deniz dibinde...

Sanmaki kaderimiz aynı, şimdi pembe güllerim var yüzüm şen gibi,
Sen ağlasanda, silerek gözyaşlarını o'na bu'na gül de,
Etrafındakiler güldükçe gülersin sende...