Umut Gel Şiiri - Ali Meşrefoğlu

Dönünce dünya sabaha
Usulca, çiyi yakalayınca yaprak
Gözlerim nemlenir
Gecede kalır kalbim
Ruhum seni beklemede;
Ey umut, nerede kaldın
İşte yine sabah oldu
Yoksun sen
Yine çiy buharlaşiyor
Kuruyor yaprak
Kanıyor yüreğim.
Yakında kış geliyor
Her sabah beni
Kışa koşuyor,
Her sabah kalbim gecede
Gönlüm don tutuyor.
Ey umut gel
Bu soğuk
Bu sabah
Bu çiy
Bu don
Bu beklemek
Öldürecek beni.
Ya sevgilim ol gel
Umudum
Ya da Azrail...