Umut fareleri kemirir duvarlarimi
Dagilan tozlar gozlerimi kamastirir
Kuslar, bocekler gorur de yaralarimi
Uzak kalanlar ellerini ovusturur
Soguyan ellerime bir ten degmeyeli
Gozlerim senin gozlerini gormeyeli
Tutusan kalbimi icinde eritmeyeli
Basima bir anlamsiz agirlik coker gider
Sanma yazdigim kelimelerin `o` icindedir
Yazamadigim sozler, bil hep dilimdedir
Gormek istedigim sen, hep aklimdadir
Bilsemde uzakligin ufkumu sarar gider
Giydigim tebessum gomleginin bagi
Sarar vucudumu sanki orumcek agi
Asmaya calissamda onumdeki dagi
Ayagima huzun dikenleri batar gider
Solgun yapraklarin izinden giden
Bahardan bahara degisen beden
Sensiz kalmaya alisan bu ben
Uzgunum omrunu boyle bitirir gider.
Selim SAR
Braunschweig-23.06.2005
Kayıt Tarihi : 2.1.2010 00:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!