Nihayet kuş olup göç eden kelimelerim, bir gönlü yuva belledi.
Kaç kanat daha gerek,
varmak için o gönüle..
Mektup çağında olsaydık, posta kutusunun önünde durup, dalları sarkık ve gür olan bir söğüt ağacı olurdum.
Oysa babam hiç göremezdi sarkıklığımı.
Yola düşen gölgemin,
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
Devamını Oku
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta