Nihayet kuş olup göç eden kelimelerim, bir gönlü yuva belledi.
Kaç kanat daha gerek,
varmak için o gönüle..
Mektup çağında olsaydık, posta kutusunun önünde durup, dalları sarkık ve gür olan bir söğüt ağacı olurdum.
Oysa babam hiç göremezdi sarkıklığımı.
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta