Umut Etmek Yok Artık Şiiri - Havva Yıldırım

Ne çok tanıdığımızı sanmışız birbirimizi
Ne çok emindik birlikte mutlu olacağımıza
Şimdi yine benzer duygular içindeyim
Yine gün sayıyorum arıyacak diye
Birbirimize iyi gelmemiz gerekirken
Biz, uzak durmayı tercih ettik
Böyle miydi hayallerimiz
Böyle mi olacaktı bu çabaların sonu
Her telefona sen diye mi atlıycaktım ben
Yine beklemek mi düştü bana
Sende kaldıramadın doyasıya sevilmeyi
Yine ben içimde yarım kalan sevgilerle
Yine kursağımdaki aşkla
Kala kaldım…
Sana hiçbir şey olmaz, olmadı da
Olan yine benim zavallı ruhuma
Benim garip gönlüme oldu…
Seni kendi değerinle baş başa bırakıyorum
Artık benden geçti bütün hayallerim
Ne sana saygım nede kendime sevgim
Hiçbir şey kalmadı bende
Ruhum hasta, yorgun, umutsuz
Yalnız, bir yaş daha yaşlanmış…
Yine bana kendim kaldım
Yine bekleyiş, yine hüzün, yine unutmak
Ben payıma düşeni aldım
Buna da alışırım…

“Acım mı?
Geçmedi…Sadece alıştım.! ”