Uçsuz bucaksız evren gibi tükenmeyen umutlar da üretmeli insan kendi iç denizinde.
Her geceyarısı ümidin ayışığınının yakamozlarına dokundurmalı tüm beklentilerini.
Sonra geceden sabaha kadar usul usul dalgalanıp değmeli bekleyişlerin adresi kıyılara.
Hatta bazen tsunami olup aşmalı tüm setleri,
Yıkmalı tüm engelleri...
İşte o zaman diner denizin özlemi,
O zaman biter kıyının hasreti.
Ne hoş, ey güzel Tanrım, ne hoş
Magillerde sefer etmek!
Bir sahilden çözülüp gitmek
Düşünceler gibi başıboş.
Açsam rüzgara yelkenimi;
Devamını Oku
Magillerde sefer etmek!
Bir sahilden çözülüp gitmek
Düşünceler gibi başıboş.
Açsam rüzgara yelkenimi;



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta