Uçsuz bucaksız evren gibi tükenmeyen umutlar da üretmeli insan kendi iç denizinde.
Her geceyarısı ümidin ayışığınının yakamozlarına dokundurmalı tüm beklentilerini.
Sonra geceden sabaha kadar usul usul dalgalanıp değmeli bekleyişlerin adresi kıyılara.
Hatta bazen tsunami olup aşmalı tüm setleri,
Yıkmalı tüm engelleri...
İşte o zaman diner denizin özlemi,
O zaman biter kıyının hasreti.
Elimde, sükutun nabzını dinle,
Dinle de gönlümü alıver gitsin!
Saçlarımdan tutup, kor gözlerinle,
Yaşlı gözlerime dalıver gitsin!
Yürü, gölgen seni uğurlamakta,
Devamını Oku
Dinle de gönlümü alıver gitsin!
Saçlarımdan tutup, kor gözlerinle,
Yaşlı gözlerime dalıver gitsin!
Yürü, gölgen seni uğurlamakta,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta