Umutların asılı kaldığı yerlerdir ufuk çizgisi..
Göz bebeklerime kan gibi damlar
Gelincikler açtırır yüreğime
Narin yaprakları kadar kırılgan kalbim
Mavi renkli umutlarım sessizleşir....
Yürürken yalnızlığa doğru gece
Hüzün ıslıığı çalar kurumuş dudaklarım...
Keşke derim keşke
Çıksa gelse daldığım gün batımından o umutla beklenen
Kayıt Tarihi : 19.7.2016 10:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seçim Seziş](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/07/19/umut-etmek-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!