Umut et yaşam senin nefesin önünde

Aklımın tümünü sardı dünya telaşı
Gözüm görmez artık yoktur fikrimin mezarı
Bilsen neler arzumdu tadım tuzum oldu.
Bilmediğim yelek,ceket sırtıma sanki ölçülü oldu.
Bir dilim kuru ekmek yok mu?
- İşte o bana huzurdu.
Ağlama dünyam sende gül,gülmek yakışır insana
Sevinç sefadır bize can sağlıklı ve karınmız toksa.
Sende gülümse ölüm dediğin belki de son bir lokma.
Ağlama değmez hayat
Çok isteğin aslında sadece küçüçük huzur kalbinde.
Umut et yaşam senin nefesin önünde!
Kendini geriye yitme.
Ey güzel dosttum...

Tahsin VURAL