Gönül pınarlarım kurudu kader.
Yüreğim kuruyor, çöllere döndü.
Arada sırada gözyaşım akar,
Hüzünler birikti ışığım söndü.
Umut ektim çöle, belki yeşere.
Kim bilirdi belki çiçekler vere.
Anısı biz olalım bu sokakların
öpüşmediğimiz tek saçak altı
hiç bir otobüs durağı kalmasın
Biz yürüyelim kent güzelleşsin
gürültüsüz sözcükler bulalım
yeni sevinçlere benzeyen
Devamını Oku
öpüşmediğimiz tek saçak altı
hiç bir otobüs durağı kalmasın
Biz yürüyelim kent güzelleşsin
gürültüsüz sözcükler bulalım
yeni sevinçlere benzeyen
Ölmeden ölmek ölümden beter olanıdır anlatılamaz bir haldir bu
Sadece yaşarsın sende kalır anlatsan da anlatamazsın hocam
Emeğinize sağlık tebrik ederim saygı ve selamlarımı gönderiyorum
Çok teşekkür ediyorum İlyas bey. Saygılar
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta