Gönül pınarlarım kurudu kader.
Yüreğim kuruyor, çöllere döndü.
Arada sırada gözyaşım akar,
Hüzünler birikti ışığım söndü.
Umut ektim çöle, belki yeşere.
Kim bilirdi belki çiçekler vere.
Umutla birlikte ömrümde yere,
Serildi, döküldü, ölmeden öldü.
Enschede 2019
Ramazan AteşKayıt Tarihi : 11.8.2023 13:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sadece yaşarsın sende kalır anlatsan da anlatamazsın hocam
Emeğinize sağlık tebrik ederim saygı ve selamlarımı gönderiyorum
Çok teşekkür ediyorum İlyas bey. Saygılar
TÜM YORUMLAR (1)