hayat yolundaki yalnızlıkta
vurgun yedim su altında
ya dipsiz kuyuda, ya sarp yollarda
umut rengiyle buluşamadım anla
yatağımdaki huzursuz uykuda
bitap düştüm şu hayatın yollarında
borçtan bıkan şu garip canımda
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
