Kasım 1950 Yalacık. Dörtdivan-BOLU. Ayvalı-ANKARA
Gözlerimiz yollarda her sabah, ha geldi, ha gelecek.
“Gel artık” diyor Hatice Hanım, bizim müdür köpürecek.
Umut durağı bu, geliverir mi otobüs öyle kolayca?
Zaman, kim bilir daha kaç dakika umutları sömürecek?
Umutlar değersiz birer çöp sanki,
Zaman süpürgesinin önünde harcanmakta.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta