-Baba bana ne zaman bisiklet alacaksın. Bak ne güzel karne getirdim. Güzel karne getiren arkadaşlarımın babaları çocuklarına ne güzel hediyeler alıyorlar ama sen bana hiçbir zaman bir şey almıyorsun.
Tuncay oğlunun elinden tutup yakındaki bir parka gidip boş olan banklardan birine oturdular. Tuncay mahcup bir şekilde oğlunun gözlerinin içine bakarak konuşmaya başladı.
-Biliyorum oğlum, bunun için de senden özür diliyorum. Bak çok güzel notların var. O halde benim durumumu anlayacak durumdasın. Daha evimizin ihtiyaçlarını dahi tam olarak karşılayamazken sana altından kalkamayacağım bir sözü vermemi nasıl beklersin? Sana yalan söylememi istiyorsan sana yarın alacağım derim ama bil ki yarında o bisikleti alacak param olmayacak. İnşallah sen okuyacak büyük bir adam olacaksın. O zaman bisiklet ne ki kendine araba bile alacaksın. Hem belki o arabayla bizleri de gezdirirsin değil mi?
Çocuk hayal kırıklığı içerisinde, “Tabii ki gezdiririm ama neden senin hiç paran olmuyor baba? Bende bunu anlayamıyorum” dedi.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta