Korkunun egemenliği
Simsiyah bir tül gibi
Örter sevgiyi.
Korkar insan,
Korktukça güçlenir korkular
Arttıkça artar
Kaplar heryanı karanlıklar.
Hazin sonlar başlar
Umutlar, kaybolan ışığı arar.
O ışık ki
Yeterdi birzamanlar.
Geçmişe gidiyor yollar
Yaşanacaklarsa zaten
Yaşananlar.
Tersine akar hayat
Geçmişten gelecekleri bekler
Umutlar.
Kayıt Tarihi : 1.6.2008 15:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!