Bir umut dünyasında yaşıyor
cümle alem.
Kimisi gülüyor, kimisi ağlıyor.
Ömür böyle akıp geçiyor.
Baki olan hiçbir şey
bu dünyada değil.
Bedenler ve akıllar bunu inkar etsede
yürekler sürüklensede
çılgın fırtınalarla
ölüm kapıyı çaldığı zaman,
herşey duruyor,
zaman akıyor,
günler geçiyor sadece.
Beden toprakta ruhlar sonsuzluğa
koşuyor.
bir hızla kaybedilenler unutuluyor.
Zaman olanca hızıyla
kendisi için akarken,
Teker, teker ağarıyor saçlar.
Tazecik filizler soluyor,
Işıklar sönüyor,
sonsuzluğa giden yollarda.
İlaç da dermanda bir ufak gülümseme
oluyor.
Her ne yaşanırsa yaşansın
zaman giriyor kollarına insanların.
Derdine derman oluyor
karanlıklar içinde...
Kayıt Tarihi : 26.10.2008 21:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!