Bir şiir yazdım aşktan viranelere
Bir şarkı söyler dudaklarım dost kamçısı yiyenlere
Ninniler söyler dillerim beşikteki bebeklere
Bir adım attım umuda düşlere sevgiye
Sevgiler dağıttım sokakta dilenen çocuğa
Umut köprüsünden atladım intihar edenlerle
Hekim oldu yüreğim yaralı gönüllere
Sevgi zincirin ilk halkasıyım
Ardıma düştükçe çoğalırım yüreklerle
Umut ellerinde bir duayım
Sende gel serpilelim yaralı gönüllere
Bir battaniye bir yorgan gibi sarmalayalım
Kapanmasın sana açılan kapılar
Her bedende bir umut fidanıyım ben
Bütün kalplerde yüreklerde sevgiyim gel
Zennehar Yılmaz
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta