Umut dolu olmalıydı yüzü
Sevgiyle ışıldamalıydı gözleri
Hayatı ve insanları yeni tanıyordu
Henüz o bir melekti kanatsız
Fakat insan kılığındaki şeytan
Almıştı elinden tüm umutlarını
Söndürmüştü hayatının ışıklarını
Karanlık ve korku doldu yaşamı
Tüm gücünle mücadele etti yinede
Saracak,sevecek birilerini aradı
Fakat şeytan hep karşısındaydı
Çaresiz di ona sarılmak istedi
Elleri havada,umutları yarına kaldı
Bedenindeki yaralar, geçecekti zamanla
Ruhundakiler ise, derin çukurlar açtı
Kayıt Tarihi : 27.10.2005 23:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!