Ben hayatın tezgâhında
İlmek ilmek umut dokudum
Her bir ilmeği atarken
Birer birer sabır okudum
Bazen de ilmekleri kaçırdım
Çektim ilmekleri yeniden
Tek tek yerine koydum
Tezgâhı kırdım üzüldüm
Ama yeniden kurdum
Umutlarım bitmedi benim
İnatla çileleri sağdım.
Özlemlerim vardı benim
Hepsine ayrı renk tuttum
Her birine isim koydum
Sevgiden örnek çıkardım
Adını hasretle vuslat koydum.
Kayıt Tarihi : 12.10.2006 10:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mürsel Adıgüzel
ince, dokunaklı bir şekilde kaleme almış olduğunuz bu şiirinizi beğenerek okudum.
Emeğinize sağlık
Saygı ve sevgilerimle...
TÜM YORUMLAR (17)