Umut Deryası.. Şiiri - Muhammed Elyıldırım

Umut deryasın dayım,
Çürümeye yüz tutmuş,
Eski bir vapur gibi…
Sürüklenip dururum
Her dalganın vuruşunda,
Birkaç mil daha..bir sağa,bir sola,
İstemesem de…
Kimi vakit gecenin karanlığında,
Kimi vakit gün aşırı…
Martılar dır sessizliğimi bozan,
Birde,selamsız sabahsız,
Geçen vapur sirenleri…
Eş bildim yalnızlığı,
Dost bildim bir tek martıları,
Aldım dünyama yalnız düşlerimi,
Ve hayallerimi…
Sana hasret,sana özlemlerimi…
Bilinmez…
Kaç gün doğdu,kaç gün battı,
Pas tutmuş ömrümün üzerine.
Kaç limana demir attım,
Kaç limana yelken açtım,
Hepsi tarumar oldu,
Amansız esen deli rüzgarla...
Kaç koyu sığınak bildim,
Deli dalgalarda,yağmurlu günlerde,
Hepsi bir başka,hepsi yabancı,
Isınamadım,güvenemedi hiç birine,
Hiç biride tutmadı senin yerini.
Sevemedim ben kendimi ve yağmurları,
Sevemedim sensizliği ve yalnızlığı,
Bir sen gerektin bana,
İstemezdim…
Senden başkasını da.
Bir gün erken,bir gün geç doğdun,
Bitmek bilmeyen gecelerin sonun da,
Halbuki hiç batmayan güneşim,
Ufkumda ışığım ol isterdim,
Ama benim umutlarım battı,
Sevinemeden yakamozlara,
Sensiz ve de yalnız,
Umut deryasında.