Ah kanayım da günü gece sanayım,
Ey bir bahar dalı kadar güzel sunu!
Ürperen okyanuslardan sorma beni,
Ben sonrasız bir bozkır insanıyım.
Bozkırda yabangülü, yabanmersini,
Yürünen uzun yollar yayanyapıldak.
Sen hep umut dalı mısın böyle yuca
İyi yanı ongunluğun konup kalmamak.
Ne denli umutlanırsam umutlanayım,
En uzak yıkılmalar o denli yakınımda.
Ve yuvalarına varmadan aktoyganlar
Göz karartan yarları yokluyorlarsa,
Her günsonu yakarışında özlem.
Sokaklarda yalpalarız bu yüzden.
Osman Numan BaranusKayıt Tarihi : 5.10.2002 06:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!